5ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης

ΚΤΙΡΙΑ ΜΕ ΜΝΗΜΗ

Λεπτομέρειες

Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 30 Οκτωβρίου 2016 00:48

ΚΤΙΡΙΑ ΜΕ ΜΝΗΜΗ

Το αρχηγείο της Γκεστάπο στην οδό Μέρλιν αριθμός 6

Πόσοι από τους εκατοντάδες ανθρώπους που περπατούν καθημερινά στην λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας θυμούνται ή γνωρίζουν τί μνήμες κουβαλάει το στενό στα δεξιά, η οδός Μέρλιν; Στον αριθμό 6 της οδού Μέρλιν, σήμερα στεγάζoνται τα γραφεία μιας μεγάλης εταιρίας και στο ισόγειο γνωστό κατάστημα καλλυντικών... Κατά την διάρκεια της Κατοχής όμως, την περίοδο 1941-1944, σε αυτό το οικόπεδο ήταν η έδρα της περιβόητης Γκεστάπο, της φοβερής Κομαντατούρ. Η ευχάριστη μυρωδιά των καλλυντικών "καλύπτει" τη φρίκη του "κολαστηρίου"...

Στο «κολαστήριο» λοιπόν, της οδού Μέρλιν οδηγούνταν οι συλληφθέντες από τα δολοφονικά τάγματα των SS για να ανακριθούν και να βασανιστούν πριν οδηγηθούν είτε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Χαϊδάρι, ή στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για αμεση εκτέλεση. Οι εκτελέσεις που έγιναν στο κτίριο της οδού Μέρλιν 6, υπολογίζονται στις 300.

Το κτίριο της εποχής εκείνης δεν υπάρχει πια. Στη θέση του έχει χτιστεί ένα σύγχρονο κτίριο το οποίο φιλοξενεί στην είσοδό του ένα μικρό μνημείο που μας θυμίζει τη φρίκη της ναζιστικής κατοχής και την αγριότητα του πολέμου. Το μνημείο αποτελείται από μια πόρτα των κρατητηρίων της Κομαντατούρ και ένα γλυπτό που επιμελήθηκε ο γλύπτης Θανάσης Απάρτης που συμβολίζει τον Έλληνα αγωνιστή που πολέμησε, βασανίστηκε και εκτελέστηκε από την Ναζιστική θηριωδία για την ελευθερία της Ελλάδας.

Το τότε κτίριο της οδού Μέρλιν                     Το σημερινό κτίριο

                Το μνημείο της εισόδου

                                                   Τα κρατητήρια της Κοραή

Όχι μακριά από την οδό Μέρλιν και κάθετα στην λεωφόρο Πανεπιστημίου, συναντάμε την οδό Κοραή ένα δρόμο γεμάτο κίνηση και ζωή. Εκεί, στον αριθμό 4 βρισκόταν το Μέγαρο της Εθνικής Ασφαλιστικής. Στις 27 Απριλίου 1941 εισήλθαν στην Αθήνα τα γερμανικά στρατεύματα τα οποία λίγες μέρες αργότερα, στις 6 Μαίου, επίταξαν το κτίριο της οδού Κοραή καθώς και ολόκληρη την επίπλωσή του. Στο Μέγαρο εγκαταστάθηκαν διάφορες υπηρεσίες των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και η Kommandatur. Στην κορυφή κυμάτιζε ο αγκυλωτός σταυρός και τα υπόγεια αντιαεροπορικά καταφύγια μετατράπηκαν σε φυλακές, το φρικτό κρατητήριο του Ναζιστικού στρατού κατοχής.

Στους χώρους αυτούς κρατήθηκαν πολλοί Έλληνες πατριώτες αλλά και κάποιοι Γερμανοί και Ιταλοί αντιφασίστες, ενώ "πέρασαν" πολλοί έλληνες πολίτες κάθε ηλικίας, μέχρι και παιδιά 14 ετών, για ασήμαντα παραπτώματα. Σε όλη την έκταση των τοίχων του δευτέρου και σε περιορισμένο τμήμα του πρώτου υπογείου οι κρατούμενοι έγραφαν ή χάραζαν με όποιο αιχμηρό αντικείμενο είχαν στη διάθεσή τους μηνύματα, ονόματα, χρονολογίες και σχέδια (ανθρώπινες φιγούρες, καράβια, τραμ, αυτοκίνητα κ.λ.π), κληροδοτώντας στις επόμενες γενιές ανεξίτηλη την ιστορική μνήμη. Οι Γερμανοί έβαφαν επανειλημμένα τους τοίχους, οι οποίοι κάθε φορά ξαναγέμιζαν με μηνύματα...

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, οι φωνές των πατριωτών που βασανίζονταν έχουν πια σβήσει...Υπάρχει όμως ακόμα δίπλα μας το κτίριο, το Μέγαρο της οδού Κοραή, που πεισματικά, διατηρεί τη μνήμη του και μας λέει ιστορίες... Κάποιες μέρες, όπως η σημερινή αξίζει να το αφουγκραζόμαστε...

Το Μέγαρο τότε...                           Το Μέγαρο σήμερα...    

Τοίχος κελιού                                  Τα κρατητήρια της Κοραή

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Λεπτομέρειες

Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 30 Οκτωβρίου 2016 00:48

Με μια όμορφη και συγκινητική εκδήλωση τίμησε το σχολείο μας την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Η εκδήλωση άρχισε με τον ορισμό σημαιοφόρου και παραστατών για το σχολικό έτος 2016-2017 και με την απονομή αριστείων και βραβείων στους μαθητές που διακρίθηκαν το σχολικό έτος 2015-2016.

Εν συνεχεία, οι μαθητές μας -το Α2 τμήμα και οι μαθήτριες του Α3- μάς συγκίνησαν τραγουδώντας το "Ακορντεόν", το "Μελαχρινέ Ναπολιτάνο", το "Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του", το "Κορόιδο Μουσολίνι" και το "Έφεδρος Ανθυπολοχαγός" με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Μουσικής του σχολείου μας, Παϊπέτη Μαρίας, ενώ τα τραγούδια συνόδευε με το μπουζούκι του ο Μίχας Αναστάσης και στο πιάνο ήταν ο Θεοδωρίδης Φίλιππος. 

Γεμίσαμε περηφάνεια καμαρώνοντάς τους να απαγγέλουν με ένταση και σοβαρότητα το "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" του Οδ. Ελύτη, να διαβάζουν με σθένος το διάγγελμα του Μεταξά, να υμνούν μαζί με τον Αντρέ Ζιντ τον ελληνικό λαό για την αντίστασή του στον Κατακτητή και να μας μιλάνε με σεβασμό και θαυμασμό για την ηρωική Σπαρτιάτισσα, Ηρώ Κωνσταντοπούλου και για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Τα κείμενα επέλεξαν και προετοίμασαν τους μαθητές οι καθηγήτριες: Φιλιππάκη Άννα και Σφυρόερα Δήμητρα. 

Επιπλέον, η ναζιστική θηριωδία και ο φασιστικός τρόμος ζωντάνεψαν μπροστά μας μέσα από τα βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα του Άουσβιτς και το βιντεοσκοπημένο απόσπασμα από το ημερολόγιο του Στούρε Λίνερ για τη σφαγή στο Δίστομο που επιμελήθηκαν οι καθηγήτριες Φιλιππάκη Άννα και Σφυρόερα Δήμητρα. 

Τέλος, θα ήταν σημαντική παράλειψη αν δεν αναφερόμασταν στην πολύ όμορφη ζωγραφική σύνθεση που δημιούργησαν για τη γιορτή μας οι μαθητριές μας, Πανηγύρη Ναταλία και Γκιόκαϊ Κλεντιάνα εμπνευσμένες από τις γυναίκες της Πίνδου με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Καλαποθαράκου Σταυρούλας.